Laatst ging ik door mijn spullen van vroeger en vond ik mijn rapport van de vijfde klas lagere school. De leraar had gedurende het schooljaar bij elk rapport een opmerking geschreven over mijn gedrag. Hier komen ze:
- Rapport 1: Kletst graag.
- Rapport 2: Nog steeds.
- Rapport 3: Zal wel zo blijven!
Ik weet nú nog wat voor beschamend gevoel die opmerkingen opriepen. Ik kletste te veel en dat was niet goed.
Inmiddels weet ik wel beter. En ik sta daar niet alleen in. Vandaag de dag is denken dat dergelijk gedrag goed of fout is gelukkig al veel meer verleden tijd! Zo heb ik het in mijn gesprekken met kandidaten en opdrachtgevers over talentgerichte kenmerken en gaat het niet alleen om opleiding, achtergrond en motivatie, maar júist ook over persoonlijkheid.
Uiteindelijk gaat het erom de juiste match te maken tussen organisatie en kandidaat. Hoe completer die match is, des te sneller zal een medewerker zich ontplooien en met meer plezier en energie de functie uitoefenen. In mijn gesprekken vind ik het dan ook enorm belangrijk om te achterhalen waar kandidaten goed in zijn én te weten welk talent je als organisatie nodig hebt om succesvol te zijn. Op deze manier wil ik ook mijn bijdrage leveren aan P&O Partner: we zijn een bureau met een persoonlijk karakter en veel aandacht voor onze kandidaten en opdrachtgevers. Want daar ligt onze kracht.
Dit brengt mij weer bij de opmerking: ‘Zal wel zo blijven!’ Als kind zag ik dit als kritiek, nu zie ik het als feedback. Dit gedrag is niet aangeleerd of ontwikkeld, maar juist een talent. En op talent moet je trots zijn! Ik denk nog vaak terug aan de mooie reactie van mijn moeder: “Meisje, trek het je niet aan. Later ga je daar gewoon iets mee doen en zal het je helpen.” Wat een wijze woorden!
