Als je de reacties van zowel de vakbonden als de werkgevers zou moeten geloven is het wetsvoorstel dat minister Koolmees bij wijze van correctie op de Wet werk en zekerheid (WWZ) probeert door te voeren bepaald geen oplossing voor de problemen op de arbeidsmarkt.
Het wetsvoorstel Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) is in diverse media zowel van werknemerszijde (“De kans op een vast contract neemt hiermee alleen maar af, waardoor de toch al kwetsbare positie van werkenden verder onder druk komt te staan”) als van werkgeverszijde (“Alle vormen van tijdelijke arbeid worden duurder en in sectoren die hier afhankelijk van zijn - zoals de horeca, landbouw en detailhandel - wordt het onhanteerbaar") vakkundig afgebrand. Maar is dit wel terecht?
Laten we vooropstellen dat minister Koolmees bepaald niet voor een eenvoudige opgave staat. Bijna niemand lijkt tevreden met wat het magnum opus van voormalig minister Asscher had moeten worden, de WWZ. Er moet dus iets gebeuren. Vooral van werkgeverszijde wordt geklaagd over de starre ontslagregels. Ook de zware re-integratieverplichtingen (o.a. de loondoorbetaling bij ziekte gedurende twee jaar) die in het kader van de WWZ volledig buiten schot zijn gebleven, zijn voor veel werkgevers een steen des aanstoots.
Met de Wet arbeidsmarkt in balans wil minister Koolmees en met hem het voltallige kabinet een dubbele beweging maken. Werkgevers moeten met een aantal maatregelen verleid worden om vaker en sneller vaste arbeidscontracten aan te bieden, tegelijkertijd moet er vooral voor werknemers met een flexibel contract meer perspectief op zekerheid gaan ontstaan.
Om welke maatregelen het gaat? De duur van de ketenregeling wordt (weer) opgerekt naar drie jaar, werkgevers moeten oproepkrachten na een jaar een vast aantal uren aanbieden, het ontslagrecht wordt versoepeld, de transitievergoeding gaat al opbouwen vanaf de eerste dag van het dienstverband en de hoogte van de WW-premie wordt afhankelijk gemaakt van het type arbeidscontract (vast of flex). Over het totale pakket aan maatregelen maakte ik deze video.
Een verkeerd pakket aan maatregelen? Nee, dat denk ik niet. Gaat het pakket zorgen voor rust en volledige balans op de arbeidsmarkt? Nee, dat denk ik ook niet. Maar het is in elk geval een beweging in de goede richting. Wat mij betreft is het in elk geval veel te vroeg om dit wetsvoorstel af te schieten. En vergeet niet, de sociale partners hebben ook een flinke laag boter op hun hoofd als het gaat om het thema arbeidsmarkt. Het kabinet heeft hen ruimschoots de tijd gegeven om zelf met concrete voorstellen te komen. Toen bleek dat ze daar niet uitkwamen, kon het kabinet er niet om heen om zelf met een pakket aan maatregelen te komen.
Laten we nu eerst maar eens zien of minister Koolmees erin slaagt om dit wetsvoorstel daadwerkelijk in wetgeving om te zetten. Als hij parallel hieraan dan ook gelijk de loondoorbetaling bij ziekte en de problematiek van de inhuur van zzp’ers adequaat aanpakt, zou het wetsvoorstel zijn naam zomaar eens eer aan kunnen doen.