Al eerder blogde ik over de relevantie van psychologisch kapitaal en het afstudeeronderzoek dat hierop volgde. Voor mijn afstudeerscriptie deed ik onderzoek naar de invloed leeftijd op de mate van psychologisch kapitaal. Vervolgens heb ik onderzocht of de mate van psychologisch kapitaal invloed heeft op de werktevredenheid en de commitment naar de organisatie toe. Mocht je meer willen weten hierover dan wil ik je naar mijn vorige blog verwijzen: https://popartner.nl/blogs/1/68sjnh-verschillen-tussen-generaties-en-een-afstudeerscriptie.
In deze blog zal ik kort de bevindingen van mijn onderzoek samenvatten en benadruk ik nogmaals het belang om de mate van zelfvertrouwen, hoop, optimisme en veerkrachtigheid in toekomstig onderzoek nader te bekijken.
Laat ik bij het begin beginnen. Zoals elke scriptie of onderzoek startte ik ook bij de theorie. Daaruit ontstond het volgende procesmodel.
Van 289 HR professionals heb ik een ingevulde vragenlijst ontvangen. Er deden 218 vrouwen en 71 mannen mee aan het onderzoek. Allen hebben zij voor minimaal 16 uur per week een betaalde baan. Hun dienstverband betreft van een aantal maanden tot ruim 37 jaar.
Na het uitvoeren van een aantal statische regressies, bleek helaas dat leeftijd geen effect heeft op zelfvertrouwen, hoop, optimisme en veerkracht. Maar zoals we vaker zeggen binnen het academisch onderzoek, geen resultaten zijn ook resultaten. Daarnaast kwam er wel uit dat het aantal jaren werkzaam wel een rol speelde op de vier componenten. Dit betekent dat niet leeftijd, maar het aantal jaren werkervaring psychologisch kapitaal beter kan verklaren. De relatie tussen psychologisch kapitaal en werktevredenheid werd naar verwachting terug gevonden in het onderzoek. Dit betekent dat iemand met een hoger psychologisch kapitaal meer tevreden is over haar of zijn werk. De relatie tussen psychologisch kapitaal en commitment aan de organisatie werd ook gevonden, maar deze relatie was negatief. Dit houdt in dat iemand met meer psychologisch kapitaal minder commitment heeft naar de organisatie. Mogelijke verklaringen hiervan zijn dat er veel interimmers aan het onderzoek hebben meegedaan en dat mensen met meer psychologisch kapitaal sterker in de schoenen staan en daardoor niet bang zijn om een nieuwe stap te zetten in hun carrière bij een andere organisatie.
Al met al ben ik blij dat ik dit onderzoek heb mogen uitvoeren en dankbaar voor alle respondenten. Ik pleit er dan ook voor om de betekenis en context van psychologisch kapitaal verder te onderzoeken.
Voor nu mag ik trots mededelen dat ik met dit onderzoek ben afgestudeerd van de Universiteit Utrecht als Arbeids- en Organisatiepsycholoog en per 24 juli werkzaam ben bij P&O Partner.
Hopelijk tot ziens in Zeist!
Iris van de Ven