Tijdens de zomerperiode herhaalt de Nederlandse televisie de leukste series en afleveringen van het afgelopen seizoen. Omdat wij onze bloggers ook een vrije zomer gunnen, zullen wij 3 van de populairste blogs herhalen. Deze 3 zijn:

28-03-2017 https://popartner.nl/blogs/1/4tbzlh-dromen-zijn-geen-bedrog
23-5-2017 https://popartner.nl/blogs/1/i8bv2l-7-tips-en-tricks-voor-een-sterk-cv
10-3-2015 https://popartner.nl/blogs/1/2h4hyy-hét-buikgevoel!-

Deze week de nummer 1.


blog_image:article_popart_1501574834598036b256109.jpg:end_blog_image

~ Het verwezenlijken van je droom lijkt eerst onmogelijk, vervolgens onwaarschijnlijk, maar uiteindelijk onvermijdelijk. (Christopher Reeve)

Een onbehaaglijk gevoel, daar begint het vaak mee. Het is niet meteen te duiden, maar je weet dat er iets niet in orde is. Zijn het je collega’s op het werk die ineens veranderd zijn, is het de situatie thuis die je dwars zit? Is ‘t het weer; de regen die tegen het raam van de studeerkamer klettert en je koude rillingen bezorgt? Of ligt de oorzaak toch in jezelf? De drang tot veranderen bekruipt iedereen bij tijd en wijle. Maar lang niet iedereen durft gehoor te geven aan de roep om verandering. Zeker niet in het begin. Duurt het onbehagen en het onbestemde gevoel langer, dan wordt het toch eens tijd om bij jezelf te rade te gaan. Lukt het je om het gevoel te benoemen, dan ben je al een heel eind op de goede weg. Maar dit vormt nog geen enkele garantie dat je ook in staat bent de verandering door te voeren.

Iedereen droomt wel eens over de ideale situatie, dé baan, dé relatie, emigreren naar ‘het beloofde land’. En vaak vormt die droom de aanleiding voor verandering. Dat kan er een zijn die je altijd al hebt gehad, of het kan een droom zijn die wordt opgeroepen doordat je innerlijke stem zegt dat er iets niet helemaal klopt. Dat sluimerende gevoel van onbehagen gaat maar niet weg.

Dat dromen niet altijd bedrog zijn, bewees Alexander (23). Slim, goed opgeleid, wat ongeduldig, ‘Generatie Z’ en medewerker van een groot accountantskantoor. Vorige maand nam hij ontslag om een droom te verwezenlijken, zijn droom. Hij begon aan een reis van een half jaar door Midden-Amerika, om te surfen. “Het kan gewoon”, zegt Alexander. “Als je een beetje geld opzij zet dan kun je maanden rondreizen. Zo’n surfreis had hij altijd al in zijn kop, zegt hij. En eigenlijk vond hij het ook beter voor het bedrijf dat hij wegging. “Ik deed mijn werk goed maar was geen écht goede accountant geworden. Daarvoor ben ik te recht door zee en veel te onrustig,” zegt hij vlak voor zijn vertrek. Hij is er wel volwassener geworden, in anderhalf jaar dat hij voor het kantoor in Barcelona werkte. “Het werken bij dat bedrijf heeft mij geholpen om mij bewust te worden van de keuzes die ik kan maken, van mijn gedachten daarover en waarop ik mij wel en niet moet focussen. Wat wil ik graag doen? Waar ben ik goed in? Dat denkproces gaat veel verder dan de beslissing om een surfreis te maken. Het gaat over mijn toekomst. Het heeft invloed op alle keuzemogelijkheden die nog komen. Keuzes die de rest van je leven voor een belangrijk deel bepalen.”

Echt jezelf zijn en je eigen keuzes durven maken, je eigen leven leiden. Dat is volgens Alexander zijn filosofie. “Als ik anderen vertel dat ik een surfreis ga maken door Midden-Amerika en daarna in Londen ga studeren en een tweede master ga halen, dan zijn ze stinkend jaloers. Waarom doe je het zelf niet, vraag ik dan. En dan sommen ze allerlei bezwaren op. De meeste mensen missen de ‘guts’. Ze beperken zich en durven die stap in het ongewisse niet te zetten. Ze durven geen risico te nemen. Maar wat is het risico nu eigenlijk? Wat verlies je? Je verliest niks! Je wordt alleen maar rijker door ervaring. Als je niet van jezelf uitgaat, laat je je teveel leiden door je omgeving, door wat anderen vinden. Met het risico dat je er op een gegeven moment in vast zit en er helemaal niet meer uitkomt. En op je vijftigste krijg je spijt; kom je tot de conclusie dat je eigenlijk iets anders had moeten doen. Maar dan kan het niet meer. Dan ben je te laat. Dat is mijn grote angst. Dat ik op mijn vijftigste zeg: had ik maar….”

“Het gaat mij niet om geld. Met deze keuze en dit besluit voel ik mij ontzettend rijk. Nu ik heb besloten dat de wereld ontdekken en mijn droom achterna gaan belangrijker is dan te kiezen voor zekerheid in een degelijke baan voel ik mij krachtiger dan ooit. Als je kiest voor de veiligheid, zo realiseer ik mij, dan zal je nooit ontdekken wat je écht raakt, wat je écht voldoening geeft, waar je voor op deze wereld bent gezet”.

Komt het bekend voor? Stel jezelf eens de vraag, hoe zit dat bij mij? Waar komt mijn onvrede, mijn onbehagen, vandaan? Waar verlang ik naar? Durf het je af te vragen; het is ‘uiteindelijk onvermijdelijk’.

15-12-17
1704 Bekeken

Blogger

Patrick Dybiona

Patrick Dybiona is Registerpsycholoog NIP / Arbeid & Organisatie en o.a. actief als loopbaanbegeleider en coach. Hij is als Associate ruim 10 jaar werkzaam voor P&O Partner.

Deel deze post